Zaproszenie na 25. spotkanie z cyklu "Zmysły Sztuki" w Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie

   Zapraszam do Wilanowa na 13 marca 2014 roku (czwartek), godz. 19:00, na spotkanie z cyklu „Zmysły Sztuki”. Na pierwszym w tym roku, a jednocześnie jubileuszowym 25. spotkaniu, będziemy gościć Roberta Stpiczyńskiego – konserwatora dzieł sztuki, rekonstruktora, artystę malarza oraz prof. dr hab. Jerzego Miziołka - historyka kultury, dyrektora Muzeum Uniwersytetu Warszawskiego, kierownika Zakładu Tradycji Antyku w Sztukach Wizualnych w Instytucie Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego i wykładowcę w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej (SWPS), który prowadzi m.in. interdyscyplinarne badania nad kulturą artystyczną od późnego antyku po współczesność, ze szczególnym uwzględnieniem włoskiego renesansu i sztuki XVIII wieku.

   Podczas spotkania dowiemy się, jak wygląda proces przywracania dawnej świetności dziełu, dla którego czas nie był łaskawy. Jakich umiejętności, jak dużej wiedzy i jednocześnie ogromnej wyobraźni potrzeba, aby tak wczuć się w czas, miejsce, uczucia, inspiracje, ale i warsztat twórcy danego obrazu, rzeźby czy dekoracji ściennych, żeby zrekonstruować dane dzieło sztuki, mając przed sobą jedynie jego fragment albo opis? Nasi goście powiedzą także o fascynującym procesie rozpoznawania i rekonstruowania oryginału, jak również o sztuce tworzenia doskonałej kopii, niejednokrotnie ciekawszej niż dzieło pierwotne.
   Uczestnicy spotkania zostaną poczęstowani ciastkiem "Belcanto", które zaprojektowali nasi goście przy udziale kuratora projektu Andrzeja S. Grabowskiego. Smakowo skomponuje i wykona słodką niespodziankę mistrz cukierniczy z Oficyny Kuchennej.

   Zapraszam serdecznie w imieniu dyrektora Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie Pawła Jaskanisa oraz Fundacji "andART", współorganizatora spotkań z cyklu "Zmysły Sztuki".

I tradycyjnie trochę więcej niż kilka słów o naszych gościach:

Robert Stpiczyński (email: r-stpiczynski@o2.pl) urodził się w 1951 roku w Warszawie, jako syn Polaka i Włoszki. W Warszawie uczęszczał do Liceum Sztuk Plastycznych, gdzie w 1972 r. uzyskał świadectwo dojrzałości. W latach 1972-1977 studiował na Wydziale Konserwacji Dzieł Sztuki warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, uzyskując w 1977 r. dyplom magisterski z wyróżnieniem w zakresie Konserwacji Malarstwa Sztalugowego i Rzeźby Polichromowanej.

Od ukończenia studiów pracuje jako artysta plastyk, konserwator malarstwa ściennego i sztalugowego oraz rzeźby polichromowanej, specjalizując się jednocześnie w kopiowaniu dzieł malarstwa różnych epok, od okresu Średniowiecza po wiek XX. Jego prace znajdują się w kościołach, placówkach dyplomatycznych i w zbiorach prywatnych.

W 1989 roku, powodowany chęcią pogłębienia swoich związków ze sztuką, przeniósł się wraz z rodziną do Włoch, do Senigallii, rodzinnego miasta matki, gdzie działa jako artysta malarz i konserwator dzieł sztuki. Współpracuje z Regionalnym Urzędem Konserwacji Zabytków w Urbino oraz z lokalnymi antykwariuszami i prywatnymi kolekcjonerami sztuki. Mieszkając i pracując we Włoszech, nie zaprzestał utrzymywania kontaktów z krajem ojczystym.

Realizacje w Polsce, to m.in.:

• konserwacja i rekonstrukcja obrazu olejnego na blasze miedzianej, przedstawiającego „Matkę Boską Częstochowską, z fasady kościoła p.w. „Św. Anny” w Warszawie (2009),
• projekt i realizacja trzech obrazów ołtarzowych przedstawiających „Św. Jana Chrzciciela”, „Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny i „Św. Rocha” oraz cykl czternastu obrazów olejnych na płótnie, przedstawiających stacje „Drogi Krzyżowej” do kościoła parafialnego w Brochowie (2008-2009),
• projekt (bozzetto) i realizacja obrazu olejnego na płótnie, przedstawiającego „Chrystusa w okowach“, do ołtarza głównego w kościele parafialnym w Choroszczy (2007-2008),
• projekt (bozzetto) i realizacja obrazów olejnych na płótnie przedstawiających „Św. Trójcę” (obraz górny w stylu malarstwa Szymona Czechowicza) oraz „Ustanowienie Eucharystii” (obraz główny, pastisz w stylu barokowym) do Ołtarza Ojczyzny w bazylice mniejszej p.w. Św. Krzyża Warszawie (2007-2008),
• kopia obrazu Tycjana „Assunta” przeznaczona do ołtarza głównego kościoła p.w.Wniebowzięcia NMP w Brańsku oraz dekoracja malarska plafonu w nawie głównej kościoła p.w „Wniebowzięcia Matki Boskiej” w Brańsku, będąca powtórzeniem iluzjonistycznego, kasetonowego stropu kościoła „Santo Spirito” we Florencji (2000).

Mianowany przez Urząd Miejski w Białymstoku głównym wykonawcą kompleksowych dekoracji ściennych, złoceń i kopii obrazów w reprezentacyjnym XVII wiecznym Pałacyku Gościnnym Branickich, zrealizował w latach 2001-2002 to prestiżowe zlecenie wymagające zastosowania umiejętności malarskich, opartych na znajomości technik epok minionych.

We Włoszech zrealizował m.in.:

• konserwację licznych, cennych obrazów XVI/XVIII w., na podłożu płóciennym, drewnianym, metalowym i alabastrze z kolekcji prywatnej Fabbri, Senigallia (2010/2006),
• projekt i wykonanie malowideł ściennych oraz trompe l’oeil w prywatnym domu w Corinaldo, prow. Ancona (2006) oraz w prywatnym domu w Mondavio, prow. Pesaro-Urbino (2005),
• kompleksową konserwację wystroju wnętrza kościoła p.w. „Santa Maria della Misericordia” w Belvede Ostrense, prow. Ancona (2001),
• konserwację malowideł ściennych, obrazów ołtarzowych i rzeźb polichromowanych stanowiących wystrój wnętrza kościoła parafialnego p.w. „SS. Quirico e Giulitta” w Serra San Quirico, prow. Ancona (1999/2000),
• konserwację temperowych malowideł ściennych na plafonie oraz konserwację dekoracji wnętrz i złoceń w Teatrze Komunalnym w Chiaravalle, prow. Ancona (1996/1997),
• konserwację malowideł ściennych w kapliczce i na plafonie salonu w Pałacu Fiorani w Fabriano, prow. Ancona (1995/1996),
• konserwację trzech monumentalnych obrazów olejnych na płótnie, autorstwa Pasqualino Rossi, XVII w., przedstawiających sceny z życia i męczeństwo Św. Łucji, na zlecenie parafii SS. Quirico e Giulitta w Serra San Quirico, prow. Ancona (1994/1995).

Zrealizowane we Włoszech kopie i pastisze pokazał na 2 wystawach zbiorowych i 8 wystawach indywidualnych:

• 2008 – Wystawa zbiorowa w Cherasco, prowincja Cuneo,
• 2003 – Wystawa indywidualna w Recanati, prowincja Ancona, Museo Villa Colloredo Mels
• 1998 – Wystawa indywidualna w Urbino, prowincja Pesaro-Urbino, Saletta Paolini-Nezzo
• 1997 – Wystawa indywidualna w Chiaravalle, prowincja Ancona, Sala Grande del Palazzo Comunale
• 1996 – Wystawa indywidualna w Corinaldo, prowincja Ancona,Teatro Comunale
• 1996 – Wystawa indywidualna w Cingoli, prowincja Ancona,Palazzo Castiglioni
• 1995 – Wystawa indywidualna w Corinaldo, prowincja Ancona,Teatro Comunale
• 1994 – Wystawa indywidualna w Brugnetto, prowincja Ancona, Palazzo Augusti Castracane
• 1994 – Wystawa indywidualna w Falconara, prowincja Ancona, Sala d-Arte di Piazza Mazzini
• 1993 – Wystawa zbiorowa w Osimo, prowincja Ancona, Centro Attività Culturali San Silvestro

Prof. dr hab. Jerzy Miziołek (email: jmiziolek@adm.uw.edu.pl; jerzymiziolek@wp.pl) jest dyrektorem Muzeum Uniwersytetu Warszawskiego, kierownikiem Zakładu Tradycji Antyku w Sztukach Wizualnych w Instytucie Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego i wykładowcą w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej (SWPS). Prowadzi interdyscyplinarne badania nad kulturą artystyczną od późnego antyku po współczesność, ze szczególnym uwzględnieniem włoskiego renesansu i sztuki XVIII wieku.

Był stypendystą m.in.: Instytutu Warburga w Londynie, The Getty Grant Program w Los Angeles, Harvard University Center for Italian Renaissance Studies, Kunsthistorisches Institut we Florencji, Center for Advanced Study in the Visual Arts w Waszyngtonie i The Getty Research Institute w Los Angeles/Malibu.

W ostatnich latach wiele uwagi poświęca warszawskim czasom Fryderyka Chopina, czego owocami są m.in. książki: „Chopin among artists and scholars” (2010) i „Uniwersytet Warszawski i młody Chopin” oraz film dokumentalny w kilku wersjach językowych pt. „Chopin wśród artystów i uczonych”.

Obecnie głównymi celami jego działania jest utworzenie Muzeum - Domu Chopina w murach Uniwersytetu Warszawskiego, wydanie książki w angielskiej wersji o kolekcji malarstwa włoskiego ze zbiorów Lanckorońskich („Renaissance wedding and the antique”) i – we współpracy z pracownikami Muzeum UW – obszernej publikacji poświęconej Stanisławowi Kostce Potockiemu jako współtwórcy Uniwersytetu Warszawskiego.

Prof. Jerzy Miziołek jest autorem 10 książek, 5 prac zbiorowych i ponad 150 rozpraw, artykułów i recenzji, z których znaczna część została ogłoszona w językach angielskim i włoskim.

Studia z zakresu historii sztuki i archeologii odbył na Uniwersytecie Jagiellońskim (1973/1980), dodatkowa specjalizacja – archeologia wczesnochrześcijańska – w Pontificio Istituto di Archeologia Cristiana w Rzymie (1980/1981).